આદિલ મન્સૂરી અને જલન માતરીને વલી ગુજરાતી  એવોર્ડ

 

મ્હેકે ભલે ને સ્પર્શનાં ફૂલોની ચાંદની

આંખોથી અંધકારનું રેશમ સરી નજાય

***

સ્પર્શી લે છેક મૌનનાં તળિયાને આજ તો

વાણી,અવાજ,શબ્દ સ્વરથી બહાર આવ

 

 

   ઉર્દૂના આદ્ય કવિઓમાંના એક અને અમદાવદમાં જીવન ગુજારનાર અને શાહીબાગ પાસે અંતિમ વિસામો પામનાર કવિ વલી ગુજરાતીની સ્મૃતિમાં સ્થપાયેલ વલી ગુજરાતી અકાદમી દ્વારા દર વર્ષે એક ગુજરાતી ગઝલકારને ગઝલક્ષેત્રે તેમણે અર્પેલાં પ્રદાન ને અનુલક્ષીને વલી ગુજરાતી ગઝલ એવોર્ડ આપવામાં આવે છે.

 

          સન 2007ના એવોર્ડ માટે અમદાવાદ સ્થિત ગઝલકાર જલન માતરી અને સન 2008ના એવોર્ડ માટે ન્યુ જર્સી(અમેરિકા) સ્થિત આદિલ મન્સૂરીની પસંદગી જાહેર કરતાં સાંસ્કૃતિક મંત્રી શ્રી ફકીરભાઈ વાઘેલાએ જણાવ્યું હતું કે આ દ્વારા ગુજરાત સરકાર ઉર્દૂ_ગુજરાતી ભાષા સાહિત્યની કદર કરી,પ્રોત્સાહન આપવા પ્રયત્નશીલ છે.

 

            ન્યુ જર્સીથી કવિ આદિલ મન્સૂરીના આગમને ,18મી મે ,2008 ને રવિવારે સાંજે ભાઈ કાકા હૉલ,અમદાવાદમાં યોજાનાર ભવ્ય સમારંભમાં બન્ને ગઝલકારોને આ એવૉર્ડની ની અર્પણવિધિનું આયોજન કરાયું છે.

 

       આ પહેલાં આ એવોર્ડ 104 વર્ષીય બુઝુર્ગ શાયર શ્રી આસિમ રાંદેરી અને શ્રી રતિલાલ અનિલને અર્પણ કરાયા છે.તે બન્ને શાયરો સુરતનાં હતા.અને આ બન્ને શાયરો અમદાવાદનાં છે.

   

        એવોર્ડ અને યોજાનાર સમારંભની જાહેરાતથી ગુજરાતી ગઝલનાં વાતાવરણમાં હલચલ વર્તાઈ રહી છે.

 

(બઝમે વફાતેમજ બાગે વફાગુજરાતી,ઉર્દૂ_હિન્દી જનાબ આદિલ મન્સૂરી સાહેબ અને જનાબ જલન માતરી સાહેબને આ એવૉર્ડની ખૂશીમાં સહભાગી થઇ મુબારકબાદી અર્પેછે.અને અલ્લાહ જલ્લેશાનથી દીર્ઘાયુ અને તંદરુસ્તીની દુઆ ગુજારે છે.)

 

 

 

 

 

Posted by: aektinka | એપ્રિલ 12, 2008

ભારા ન મોકલાવ__ આદિલ મન્સૂરી

pigartunmeen.jpg 

ગુલાબ માંગે છે.

દિલ છે ખાના ખરાબ માંગે છે.
પાનખરમાં ગુલાબ માંગે છે.

હોઠ પર હોય છે રટણ તારું
આંખ તારાજ ખ્વાબ માંગે છે.

આમ ખામોશ ક્યાં સુધી રહેશો,
આખી દુનિયા જવાબ માંગે છે.

શેખ સાહિબને શું થયું આજે,
આચમનમાં શરાબ માંગે છે.

મીણ થઈ ઓગળે છે જંજીરો,
 ને સમય ઇંન્કિલાબ માંગે છે.

યાતના જીવવાની કયાં કમ છે,
કે તું એનો હિસાબ માંગે છે.
  __આદિલ મન્સૂરી

(‘મળે ન મળે’_ 146)

kamal.jpg

પ્રસંગોના કાદવમાં ખરડાય છે

drashtinunchhal.jpg

sukinadi.jpg 

આ નદી તો સાવ સુકાઈ ગઇ

જિંદગીના ઝેરને

સ્વપ્નમાં દીવાલને ઘોળ્યા કરું.
એક પીળી લાગણી ચોળ્યા કરું.

ચોતરફ ખંડેર ફેલાઈ રહ્યું,
ચોતરફ હું મારું ઘર ખોળ્યા કરું.

આ નદી તો સાવ સુકાઈ ગઇ
ને હું ખાલી આંગળી બોળ્યા કરું.

જે સતત જાગ્યા કરેછે રાત દિન,
હું હમેશા એને ઢંઢોળ્યા કરું.

કારમી તંગી નડે છે પ્રાસની,
શબ્દે શબ્દે પ્રાસ ફંફોળ્યા કરું.

મૃત્યુનું અમૃત મળે ના ત્યાં સુધી,
જિંદગીના ઝેરને ઘોળ્યા કરું.

ખાલીપો આકંઠ છલકાઈ રહ્યો,
તે હું આદિલ ચોતરફ ઢોળ્યા કરું.

_ આદિલ મન્સૂરી

Posted by: aektinka | માર્ચ 16, 2008

માણેક ચોકમાં_ આદિલમન્સૂરી

sheri.jpg 

માણેક ચોકમાં

દ્રષ્ટિ ફરેબ ખાય છે માણેક ચોકમાં.
બુધ્ધિએ છેતરાય છે માણેક ચોકમાં.

સ્વપ્નાઓ નંદવાય છે માણેક ચોકમાં,
ને ઉર્મિઓ ઘવાય છે માણેક ચોકમાં.

પત્થર સમયના ફોડતા ખરબચડા હાથને,
રેશમનો સ્પર્શ થાય છે માણેક ચોકમાં.

જોવા મળ્યા આ શહેરમાં એવાયે લોક જે,
જીવન વટાવી ખાય છે માણેક ચોકમાં.

એ બાજુ જાવતો તમે સંભાળજો જરા,
સોનું સતત કસાય છે માણેક ચોકમાં.

નીકળો કશું ખરીદવા ને અકસ્માતથી,
વેચાઈ પણ જવાય છે માણેક ચોકમાં.

અત્યંત ખાનગી હશે જે વાત એ વિષે,
જાહેર સભા ભરાય છે માણેક ચોકમાં.

કિલ્લાનાં કાંગરાઓથી ઉતરેછે જયારે સાંજ,
 રાત્રી જવાન થાય છે માણેક ચોકમાં.

રંગીન પાલવોમાં પવન મ્હેક પાથરે,
એ વિસ્તરી છવાય છે માણેક ચોકમાં.

ઉઘડે ભલેને રોજ દુકાનો નવી નવી,
કબરોય પણ ચણાય છે માણેક ચોકમાં.

  _ આદિલમન્સૂરી
(પગરવ_ 56)

kaabaa.jpg 

ગઝલ

કહું છું ક્યાં કે આઘેરા કોઈ રસ્તા સુધી આવો
ઉઘાડો બારણું ને આંગણે તડકા સુધી આવો

જમાનો એને મુર્છા કે મરણ માને ભલે માને
હું બન્ને આંખ મીંચી દઉં તમે સપના સુધી આવો

તમારા નામના સાગરમાં ડૂબી તળીયે જઈ બેઠો
હું પરપોટો બની ઉપસું તમે કાંઠા સુધી આવો

જરૂરી લાગશે તો તે પછી ચર્ચા ય માંડીશું
હું કાશી ઘાટ પર આવું તમે કાબા સુધી આવો

હું છેલ્લી વાર ખોબામાં ભરી લેવા કરું કોશિશ
અરે ઓ મૃગજળો આવો હવે તરસ્યા સુધી આવો

ગમે ત્યારે ગઝલ જીવનની પૂરી થઈ જશે આદિલ
રદીફ ને કાફિયા ઓળંગીને મકતા સુધી આવો

– આદિલ મન્સૂરી

૨૬મી સપ્ટેમ્બર, ૨૦૦૬. ન્યુ જર્સી.

Posted by: aektinka | માર્ચ 13, 2008

વિસ્તરી જાઓ – આદિલ મન્સૂરી

tootelhodia.jpg 

ગઝલ

તમે ચારે તરફ બ્રહ્માંડ્ થઈને વિસ્તરી જાઓ
પરતું મારી દષ્ટિનું પડળ અળગું કરી જાઓ

ગઝલની ભીની રેતી પર તમે પગલાં કરી જાઓ
બધાંયે છીપલાં ખાલી પડ્યાં મોતી ભરી જાઓ

કોઈ દરવેશ દ્વારે ક્યારનો ચુપચાપ ઊભો છે
ઉઘાડો બારણું ને હાલ પર દષ્ટિ કરી જાઓ

હવે આ તૂટલી હોડી લઈને ક્યાં સુધી ફરશો
કિનારા દૂર છે, આ બેટ ઉપર લાંગરી જાઓ

અતિથિ થઈ મરણ જો બારણે આવે તો દેવોભવઃ
તે કાઢો પ્રાણની ચાદર ને પગમાં પાથરી જાઓ

ભલે એ દ્વાર ના ખોલે ભલે એ હાલ ના પૂછે
છતાં એ આંગણે આદિલ તમે પાછા ફરી જાઓ

– આદિલ મન્સૂરી

nadee3.jpg 

ગઝલ

તમે જો નીકળો રણથી તો ઝાકળની નદી મળશે
બધી સદીઓ ઉલેચાશે પછી પળની નદી મળશે

તિમિરની ભેખડો ચારે તરફથી જ્યાં ધસી આવે
તમે જો હાથ લંબાવો તો ઝળહળની નદી મળશે

સતત તરસે સૂકાઈને બધું નિષ્પ્રાણ થઈ જાશે
નિરાશાના અતલ ઊંડાણે વાદળની નદી મળશે

પ્રપંચોના બધા શઢ ને હલેસાં કામ નહીં આવે
મરણના રૂપમાં જ્યારે મહાછળની નદી મળશે

તમે મુક્તિનો જેને ધોધ સમજી ઝંપલાવો છો
સપાટી નીચે તમને ત્યાં જ સાંકળની નદી મળશે

તમારા લોહીની શાહી જ સૂકાઈ જશે આદિલ
પછી તો ઘેર બેઠા તમને કાગળની નદી મળશે

                                                 – આદિલ મન્સૂરી

૨૨મી સપ્ટેમ્બર, ૨૦૦૬. ન્યુયૉર્ક.

saaya.jpg

ગઝલ

આદિલ કરો વિચાર, નહીં જીરવી શકો
સુખના બધા પ્રકાર નહીં જીરવી શકો

ઈશ્વરનો પાડ માનો કે પડતી નથી સવાર
સૂરજનો અંધકાર નહીં જીરવી શકો

થાકી જશો શરીરની સાથે ફરી ફરી
હોવાપણાનો ભાર નહીં જીરવી શકો

આ ભીડમાંથી માર્ગ નહીં નીકળે અને
એકાંત પણ ધરાર નહીં જીરવી શકો

મારગમાં એક એવી અવસ્થા ય આવશે
જ્યાં મૌનનો ય ભાર નહીં જીરવી શકો

મૃત્યુનો ઘા કદાચ તમે જાવ જીરવી
જીવનનો બેઠ્ઠો માર નહીં જીરવી શકો

મિત્રો કે શત્રુઓથી બચી નીકળો પછી
પડછાયાનો પ્રહાર નહીં જીરવી શકો

માથું ઘણુંજ નાનું છે પંડિતજીને કહો
આ પાઘડીનો ભાર નહીં જીરવી શકો

મૂકીએ ગઝલના ચોકે બનાવીને બાવલું
માથે સતત હગાર નહીં જીરવી શકો

આદિલ સુખેથી શ્વાસ નહીં લઈ શકો તમે
એના સતત વિચાર નહીં જીરવી શકો

                                         – આદિલ મન્સૂરી

૨૬મી સપ્ટેમ્બર, ૨૦૦૬. ન્યુયૉર્ક.

Posted by: aektinka | માર્ચ 9, 2008

હાટો જુદી કરી_ આદિલ મન્સૂરી

bhookamp.jpgkampa.jpg 

  ગઝલ – આદિલ મન્સૂરી

હાટો જુદી કરી ને હટાણાં જુદા કર્યાં
એકેક વીણી વીણી ઘરાણાં જુદા કર્યાં

જોવાનું દ્શ્ય જ્યારે વહેંચી શક્યા નહીં
ત્યારે બધાયે ભીંતમાં કાણાં જુદા કર્યાં

જીવતર-પછેડી જેને બધા ઓઢતા હતા
તેના બધાય તાણા ને વાણા જુદા કર્યા

ભેગા મળીને જેના ઉપર ઘર ચણ્યું હતું
પાયાઓ ખોદી ખોદી તે પાણા જુદા કર્યા

સાગમટે લઈ જવા પડ્યા સહિયારી કબ્રમા
આવ્યા’તા ત્યારે સર્વના આણાં જુદા કર્યાં

અવકાશમાં ધુમાડો બધો એક થઈ રહયો
ધરતી ઉપર ભલે તમે છાણાં જુદા કર્યાં

ખખડાટ વાસણોનો વધ્યો જ્યારે ખોરડે
તે છાપરા તળે ન સમાણા જુદા કર્યા

ખેતરમાં સૌએ સાથે મળી ખેડ તો કરી
જ્યારે ફસલ લણાઈ તો દાણા જુદા કર્યા

ભૂખ્યાજનોને પારણાં કરવાને નોતરી
મોઢાંઓ જોઈ જોઈને ભાણાં જુદા કર્યાં

આ જીદંગી જ એક ઉખાણું હતું પ્રથમ
આગળ જતા બધાયે ઉખાણાં જુદા કર્યાં

મનસુબા રાતોરાત બધા પાર પાડવા
પારંગતો હતા જે પુરાણા જુદા કર્યા

યાદીઓ જોતજોતામાં તૈ્યાર થઈ ગઈ
જેના લલાટે લેખ લખાણા જુદા કર્યા

દુર્ભાગી માણસોના મરણના બજારમાં
સૌદાગરોએ વિશ્વમાં નાણાં જુદા કર્યાં

માણસના હાથે જીવતા સળગાવ્યા તેનાથી
ભૂકંપે જીવતા જે દટાણા જુદા કર્યા

બે આંખનીયે કોઈને નડતી નથી શરમ
પાડોશીઓ જે જોઈ લજાણા જુદા કર્યા

કોઇએ ગદ્ય, ગીત અને કોઈએ ગઝલ
આદિલ બધાયે પોતાના ગાણાં જુદા કર્યાં

૧૭મી જાન્યુઆરી, ૨૦૦૩. ન્યુયૉર્ક.

Posted by: aektinka | માર્ચ 4, 2008

ખૂનકા દરિયા__આદિલ મન્સૂરી

ખૂનકા દરિયા

khoomkadaryai.jpg

khoonkadaryap.jpg
__આદિલ મન્સૂરી

           (હશ્ર કી સુબ્હ  દરખ્શાં હો ઉર્દૂ સંગ્રહમાંથી)

બરફના ડુંગરા ખડકતો

barafb.jpg

બરફના ડુંગરા ખડકતો
આ ઝંઝાવાત કયારે અટકશે
કોને ખબર
મેન હટ્ટન ગાર્મેંટ ડિસ્ટ્રિકની
સાઇડ વૉક પરઆખી દુનિયાનાં
કપડાં સીવતાં સીવતાં
 કાળમીંઢ સમયના હાથે
પથ્થર થઇ ગયેલો દરજી
તેની કટાય ગએલી સોયથી
પહેરણ સીવી આપે
તેની રાહ જોતો
આ ઉઘાડ દેહી હબસી
પોતાના ઘેર પહોંચવાનો
રસ્તોજ ભૂલીલી ગયો છે.
___આદિલ મન્સૂરી

(મળે ન મળે_ 320)

Posted by: aektinka | ફેબ્રુવારી 29, 2008

ખંડેર જેવું લાગે છે_આદિલ મન્સૂરી

ખંડેર જેવું લાગે છે_આદિલ મન્સૂરી

khander.jpg

લઈ જાય છે સુગંધ હવા એ વિચારથી.
ફૂલો દબાઈ જાયના ખૂશ્બોના ભારથી.

એની સતત નજર અને મારા હૃદય ઉપર?
કિરણોની દોસ્તી અને એ પણ તૃષારથી?

એને ખબર શું આપના ઝુલ્ફોની છાંયની ,
શોધી રહ્યો છે રાતને સૂરજ સવારથી.

થોડો વિચાર મારા વિષે પણ કરી લઉં,
ફુરસદ મને મળે જો તમાર વિચારથી.

સુખનાય આટલા જ પ્રકારો જો હોય તો,
મનમાં વિચાર આવે છે ,દુ:ખના પ્રકારથી.

અંદર જુઓ તો સ્વર્ગંનો આભાસ થાય પણ,
ખડેર જેવું લાગે છે ‘આદિલ’ બહારથી.

Posted by: aektinka | ફેબ્રુવારી 28, 2008

દરવાજાને….. આદિલ મન્સૂરી

દરવાજાને…..

misrnaa.jpg

દરવાજાને

સાંકળ વાંસો;બત્તી બંધ કરો,

અજવાળામાં

 ઈચ્છઓના

ચહેરાઓ ભૂંસાઇ જશે

ગાઢ તિમિરની

છાયા નીચે,

ઇચ્છાઓના ચ્હેરા ચૂમો,

મિસ્રના

 પીરામીડમાં ઘૂમો.

(પગરવ_79)

Posted by: aektinka | ફેબ્રુવારી 26, 2008

કાંકરિયાની પારે બેઠા__ આદિલ મન્સૂરી

કાંકરિયાની પારે બેઠા

kakariya.jpg

bethaa.jpg
bethab.jpg
Posted by: aektinka | ફેબ્રુવારી 25, 2008

ઝૂલ્ફોનુ સિલ્ક ફરકે _ આદિલ મન્સૂરી

ઝૂલ્ફોનુ સિલ્ક ફરકે

mumbai2.jpg

(બંબઈ રાતકી બાહોંમેં)

ઝૂલ્ફોનુ સિલ્ક ફરકે છે ભીંડી બજારમાં.
ઇચ્છાનો હાથ સ્પર્શે છે ભીંડી બજારમાં.

મીંચાઈ સ્પર્શ સૂર્યની તગતગતી આંખ તો,
ચહેરાના ચાંદ ચમકે છે ભીંડી બજારમાં.

પાગલને શું થયું છે કે રસ્તો ભૂલી જઇ,
એનો અવાજ શોધે છે ભીંડી બજારમાં.

જોયા કરછે સૂર્ય તો ઝરમરતા આભને,
તડકાનો દેહ પલળે છે ભીંડી બજારમાં.

સપનાં ખરી પડયાં જે દીવાલોની આંખથી,
એ ધૂળ થઇને ઊડે છે ભીંડી બજારમાં.

ખંડિત સમયના પથ્થરો રાખીને હાથમાં,
આ શહેર આખું ખખડે છે ભીંડી બજારમાં.

કોનો અવાજ રાતે વિંધીને આવતો !
શું અન્ધકાર કણસે છે ભીંડી બજારમાં.

(સતત_29)

Posted by: aektinka | ફેબ્રુવારી 23, 2008

મૌનની ભીનાશ_ આદિલ મન્સૂરી

મૌનની ભીનાશ

maunnibhinashimg.jpg

શૂન્યતામાં પાનખર ફરતી રહી.
પાંદડીઓ આભથી ખરતી રહી.

ને પવનનું વસ્ત્ર ભીનું થઇ ગયું,
ચાંદનીની આંખ નીતરતી રહી.

સૂર્ય સંકોચાઇને સપનું બન્યો,
કે વિરહની રાત વિસ્તરતી રહી.

મૌનની ભીનાશને માણ્યા કરી,
ઝૂલ્ફમાં બસ અંગુલી ફરતી રહી.

હું સમયની રેતમાં ડૂબી ગયો,
મૃગજળે મારી તૃષા તરતી રહી.

તેજ ઉંડાણોમાં ખળભળતું રહ્યું,
કામનાઓ આંખમાં ઠરતી રહી.

આપણો સબંધ તો અટકી ગયો,
ને સ્મૃતિની વેલ પાંગરતી રહી.

હા બધા લાચાર થઇ જોતા રહ્યા,
હાથમાંથી જિંદગી સરતી રહી.

Posted by: aektinka | ફેબ્રુવારી 23, 2008

અપંગ અંધકારમાં _ આદિલ મન્સૂરી

અપંગ અંધકારમાં

apngandgkarim.jpg

અપંગ અંધકાર આ

પડી રહ્યો છે જડ બની અહીં તહીં,

ઊંડે ઊંડે શ્વસી રહ્યું છે રકત નું પશુ,

ને યૌન મૌન આરપાર

તપ્તરેત; તપ્તરેત; તપ્તરેત,

સૂર્ય_ અસ્થિ શ્વાન ચાટતો ફરે,

સમય શિશુની આંગળી

 હજીયે કુંભમાં તરે,

બરફ બની ઠરી ગઇ છે જે પર્વતોની ટોચ પર,

આ કોની લાગણી હતી ?

હવા બનીને કોણ આ પ્રવેશતું,?

આ કોણ બ્હાર નીકળે ?

રહસ્યના પ્રવાહમાં તણાઉં છું,

અને મને ગતિના બંધનો નડે

કોઇ તો અન્ધકારમાં

ધબાક દઇ કૂદી પડે

અપંગ અંધ્કારમાં.

Posted by: aektinka | ફેબ્રુવારી 23, 2008

ફૂલ ખીલે કે_ બિસ્મિલ મન્સૂરી

ફૂલ ખીલે કે

fulkhare.jpg
khultojabismil.jpg

Older Posts »

શ્રેણીઓ